Sunday, December 30, 2012

น้ำในตา




ได้ยินเสียง หัวใจตัวเองมันเรียก หาเธอ
ยิ่งปวดร้าว เพราะฉันต้องเดิน จากไป
หากว่าฉันยังอยู่ ก็คงจะทำให้เธอ ต้องหนักใจ
ฉันจำต้องเดินจากไป
 
ที่น้ำในตา มันไหลออกมา เพราะปลื้มใจ
ที่เห็นมีใคร ดูแลหัวใจ ได้ดีกว่าฉัน
ที่น้ำในตา มันไหลออกมา เพราะตื้นตัน
ที่เขาคนนั้น ให้ความรักเธอ ไม่น้อยกว่าฉัน
 
แม้ทุกก้าว ที่ฉันเดินไป จะแทบขาดใจ ไร้แรงกำลัง
แม้ทุกสิ่ง ที่ฉันทำไป จะเจ็บปวดใจ ฉันก็จะทำ เพื่อเธอ..
 
ได้ยินเสียง หัวใจตัวเองมันเรียก หาเธอ
ยิ่งปวดร้าว เพราะฉันต้องเดิน จากไป
หากว่าฉันยังอยู่ ก็คงจะทำให้เธอ ต้องหนักใจ
ฉันจำต้องเดินจากไป
 
ที่น้ำในตา มันไหลออกมา เพราะปลื้มใจ
ที่เห็นมีใคร ดูแลหัวใจ ได้ดีกว่าฉัน
ที่น้ำในตา มันไหลออกมา เพราะตื้นตัน
ที่เขาคนนั้น ให้ความรักเธอ ไม่น้อยกว่าฉัน
 
แม้ทุกก้าว ที่ฉันเดินไป
จะแทบขาดใจ ไร้แรงกำลัง
แม้ทุกสิ่ง ที่ฉันทำไป
จะเจ็บปวดใจ ฉันก็จะทำ
ที่น้ำในตา มันไหลออกมา เพราะปลื้มใจ
ที่เห็นมีใคร ดูแลหัวใจ ได้ดีกว่าฉัน
 
ที่น้ำในตา มันไหลออกมา เพราะตื้นตัน
ที่เขาคนนั้น ให้ความรักเธอ ไม่น้อยกว่าฉัน
 
แม้ทุกก้าว ที่ฉันเดินไป
จะแทบขาดใจ ไร้แรงกำลัง
แม้ทุกสิ่ง ที่ฉันทำไป
จะเจ็บปวดใจ ฉันก็จะทำ
เพื่อเธอ.. เพื่อเธอ..


ศิลปิน  :  อิทธ พลางกูร


Friday, December 28, 2012

เรื่องนี้ต้องมีคนแพ้




รู้เลยยังไง เขาก็ไม่ยอม
รู้ดีว่าเธอ ก็เคลียร์ไม่ไหว
รักเขาก็รัก ฉันพอเข้าใจ
แล้วเธอก็ยังมีใจให้ฉันอยู่

เรื่องมันซ้ำซ้ำ คนสามคน
ต้องช้ำช้ำ คงไม่ดีเท่าไร
ถ้าไม่ใช่เขา ก็ต้องฉันที่ไป

ต้องมีคนแพ้แน่ๆ สักคน
ต้องมีหนึ่งคนที่ต้องเหงาใจ
ยิ่งยื้อ ก็ยิ่งสับสน
ไม่เจ็บสักคน จะจบลงได้ไง

ฝืนก็ยิ่งวุ่นวาย
ปล่อยไว้ก็สาย ยิ่งทรมาน
ถ้ารักจนลำบากใจ จบเองไม่ไหว
คงดีใช่ไหม ถ้าฉันเป็นคนลา

ไม่ใครสักคน ต้องมีน้ำตา
ไม่เร็วก็ช้า เธอรู้ใช่ไหม
ทิ้งเขาก็กลัว เขาไม่เหลือใคร
ทิ้งฉันก็ทำไม่ได้ อีกแล้วเธอ

เรื่องมันซ้ำซ้ำ คนสามคน
ต้องช้ำช้ำ คงไม่ดีเท่าไร
ถ้าไม่ใช่เขา ก็ต้องฉันที่ไป

ต้องมีคนแพ้แน่ๆ สักคน
ต้องมีหนึ่งคนที่ต้องเหงาใจ
ยิ่งยื้อ ก็ยิ่งสับสน
ไม่เจ็บสักคน จะจบลงได้ไง

ฝืนก็ยิ่งวุ่นวาย
ปล่อยไว้ก็สาย ยิ่งทรมาน
ถ้ารักจนลำบากใจ จบเองไม่ไหว
คงดีใช่ไหม ถ้าฉันเป็นคนลา

ต้องมีคนแพ้แน่ๆ สักคน
ต้องมีหนึ่งคนที่ต้องเหงาใจ
ยิ่งยื้อ ก็ยิ่งสับสน
ไม่เจ็บสักคน จะจบลงได้ไง

ฝืนก็ยิ่งวุ่นวาย
ปล่อยไว้ก็สาย ยิ่งทรมาน
ถ้ารักจนลำบากใจ จบเองไม่ไหว
คงดีใช่ไหม ถ้าฉันเป็นคนลา

ถ้ารักจนลำบากใจ จบเองไม่ไหว
คงดีใช่ไหม ถ้าฉันเป็นคนลา

Thursday, December 27, 2012

นี่แหละความเสียใจ



ทุกเรื่องราวที่เข้ามา ที่เจ็บและช้ำ จนทำให้ฉันมีน้ำตา
แม้ว่าทรมานเท่าไหร่ ฉันเรียกมันว่าความเสียใจ

แล้วเรื่องราวในวันนี้ ที่เกิดและมันกำลังกระทบใจของฉัน
ก็สอนให้ได้เรียนรู้ใหม่ ในคำที่ฉันเคยเข้าใจ

สิ่งใดที่เคยได้เจอกลายเป็นแค่เพียง เรื่องเล็กน้อยไปในพริบตา
เสียงของเธอที่ร่ำลา ได้สอนให้รู้ว่า อย่าไปจำความช้ำที่มี

นี่แหละคือความเสียใจ ความเสียใจมันเป็นอย่างนี้จำซะใหม่
ต้องเจ็บจนร้องไห้โดยไม่อาย ต้องช้ำทุรนทุรายขนาดนี้
ที่ผ่านมามองย้อนไป ลองคิดดูบางทีก็เสียดายน้ำตา
แต่เธอทำให้ได้รู้ว่า ค่าของน้ำตามันคู่ควร กับการต้องเสียเธอ

แม้ฉันยืนแทบไม่ไหว ก็อยากขอพูดอะไรสักนิดนึงถึงเธอ
ขอโทษที่ไม่ดีเหมือนใคร และขอบคุณที่สอนให้เข้าใจ
ว่าเรื่องที่เคยได้เจอมันก็แค่เพียง สิ่งเล็กน้อยที่เปลืองน้ำตา
เสียงของเธอที่ร่ำลา ได้สอนให้รู้ว่า อย่าไปจำความช้ำที่มี

นี่แหละคือความเสียใจ ความเสียใจมันเป็นอย่างนี้จำซะใหม่
ต้องเจ็บจนร้องไห้โดยไม่อาย ต้องช้ำทุรนทุรายขนาดนี้
ที่ผ่านมามองย้อนไป ลองคิดดูบางทีก็เสียดายน้ำตา
แต่เธอทำให้ได้รู้ว่า ค่าของน้ำตามันคู่ควร กับการต้องเสียเธอ

เจ็บวันนี้ทำให้รู้ว่า ค่าของน้ำตามันคู่ควร

Sunday, December 23, 2012

คนถูกทิ้ง




ไม่อยากให้ฉันเศร้าใจ ไม่อยากให้ฉันท้อและเสียน้ำตา
เธออยากให้ฉันเริ่มใหม่ กับใครสักคนที่ดีที่ไม่ใช่เธอ
เธออยากให้ฉันก้าวเดิน..ต่อไป
ไม่อยากให้ฉันทุกข์ และเสียเวลากับเรื่องที่แล้วๆมา
เพราะสิ่งดีๆ ที่เธอกับฉันมีกันมันไม่จริง
ก็แค่รักลวงๆ เมื่อไรจะลืมซักที
ยื้ออย่างนี้มันไม่มีประโยชน์อะไร
แต่คนถูกทิ้งก็เป็นอย่างเนี้ยะ
จะมีทางไหนให้ฉันหลีกหนี ให้ดีไปกว่า จมอยู่กับน้ำตา
เมื่อคนที่แพ้ก็ต้องแบบเนี้ยะ
ต้องยอมให้เขาเข้ามาเหยียบซ้ำ ให้ช้ำได้อีก
ต้องอยู่อย่างคนไร้ค่า
ให้มันรู้ไปว่า จะบ้าจะตายก็เพราะเธอ...
ก็แค่รักลวงๆ เมื่อไรจะลืมซักที
ยื้ออย่างนี้มันไม่มีประโยชน์อะไร
แต่คนถูกทิ้งก็เป็นอย่างเนี้ยะ
จะมีทางไหนให้ฉันหลีกหนี ให้ดีไปกว่า จมอยู่กับน้ำตา
ก็คนที่แพ้ก็ต้องแบบเนี้ยะ
ต้องยอมให้เขาเข้ามาเหยียบซ้ำ ให้ช้ำได้อีก
ต้องอยู่อย่างคนไร้ค่า
ให้มันรู้ไปว่า มันจะบ้าจะตายก็เพราะเธอ...
แต่คนถูกทิ้งก็เป็นอย่างเนี้ยะ
ต้องยอมให้เขาเข้ามาเหยียบซ้ำ ให้ช้ำได้อีก
ต้องอยู่อย่างคนไร้ค่า
ให้มันรู้ไปว่า จะบ้าจะตายเพราะรักเธอ...



Friday, December 21, 2012

อะไรก็ผิด




รักที่เริ่มจะเก่า ก็คงเหลือเวลาไม่นาน เพราะว่าความสำคัญ หมดลงแล้วเมื่อเธอหมดใจ
ฉันเหมือนของเก่าๆ ที่เธออยากทิ้งไป ใช่ไหมเธอ ..โอว..

ทุกๆ เรื่องมันผิด เมื่อความคิดของเธอเปลี่ยนไป พยายามเท่าไร ก็ไม่เห็นจะได้กลับมา
รักที่เริ่มมาดี ก็อาจมีน้ำตา ใช่ไหมเธอ ..โอว..

คนที่เธอหมดรัก คงไม่ยากที่จะเข้าใจ ทำอะไร ก็ผิด เสมอ

ไม่เหลืออะไรที่ถูกใจเธอ เอาใจก็ทำให้เธอรำคาญ
เจ็บปวดมันไปคนเดียวอย่างนั้น เพราะฉันยังรักเธอทั้งหัวใจ
ไม่เหลืออะไรที่เธอว่าดี ทำดีก็คงไม่ได้อะไร
เป็นสิ่งที่เกือบจะหมดความหมาย รั้งเธอเอาไว้ คงได้ไม่นาน
เพราะเธอไม่รักฉันอีกแล้ว

ของที่เริ่มจะเก่า ก็ไม่เหลือคุณค่าอะไร แม้ต้องช้ำเพียงใด จะไม่ฝืนใจเธอหรอกหนา
ฉันมันต้องเข้าใจ ปล่อยให้เธอเลิกรา ใช่ไหมเธอ ..โอว..

คนที่เธอหมดรัก คงไม่ยากที่จะเข้าใจ ทำอะไร ก็ผิด เสมอ

ไม่เหลืออะไรที่ถูกใจเธอ เอาใจก็ทำให้เธอรำคาญ
เจ็บปวดมันไปคนเดียวอย่างนั้น เพราะฉันยังรักเธอทั้งหัวใจ
ไม่เหลืออะไรที่เธอว่าดี ทำดีก็คงไม่ได้อะไร
เป็นสิ่งที่เกือบจะหมดความหมาย รั้งเธอเอาไว้ คงได้ไม่นาน
เพราะเธอไม่รักฉันอีกแล้ว
คนเคยรักกัน ผูกพันมากมาย แต่วันนี้ทำอะไรก็ผิด ........

แค่รอเวลาเท่านั้น วันที่เธอทิ้งไป
คนที่มันหมดรัก จะเหนี่ยวจะรั้งได้ยังไง
คนหน้าเดิมอย่างฉัน มันคงไม่มีความหมาย

ไม่เหลืออะไรที่ถูกใจเธอ เอาใจก็ทำให้เธอรำคาญ
เจ็บปวดมันไปคนเดียวอย่างนั้น เพราะฉันยังรักเธอทั้งหัวใจ
ไม่เหลืออะไรที่เธอว่าดี ทำดีก็คงไม่ได้อะไร
เป็นสิ่งที่เกือบจะหมดความหมาย รั้งเธอเอาไว้ คงได้ไม่นาน
เพราะเธอไม่รักฉันอีกแล้ว