Friday, March 29, 2013

ฝัน



เธอเป็นคนที่เคยอยู่ในฝัน
เธอเป็นคนที่รอมาแสนนาน
เจอกับเธอเหมือนฝันเป็นจริง
ได้อยู่ใกล้กับเธอดั่งในฝัน
อยากจะขอให้เธออยู่ข้างกัน
อย่างนี้ทุกวันตลอดไป

แต่ฝันก็ถึงตอนจบ
เมื่อได้พบความจริงว่าฝันของเธอไม่มีฉัน
เมื่อฉันเป็นแค่ลมผ่าน
ที่แสนเจือจาง ไม่มีค่าอะไรให้จำ

ต่อให้พยายามเท่าไรก็ได้เท่านี้
ได้แค่นี้ ใกล้เพียงตัวแต่ไกลหัวใจ
แต่ต่อให้วันเวลาผ่านเลยไปซักเพียงไหน
ก็จะไม่มีวันเปลี่ยนใจ และจะรักเธอตลอดไป

ได้แค่เพียงรอคอยอยู่ในฝัน
ว่าสักวันเธอนั้นจะสนใจ
แอบหวังให้เราได้ผูกพัน

แต่ฝันก็ถึงตอนจบ
เมื่อได้พบความจริงว่าฝันของเธอไม่มีฉัน
เมื่อฉันเป็นแค่ลมผ่าน
ที่แสนเจือจาง ไม่มีค่าอะไรให้จำ

ต่อให้พยายามเท่าไรก็ได้เท่านี้
ได้แค่นี้ ใกล้เพียงตัวแต่ไกลหัวใจ
แต่ต่อให้วันเวลาผ่านเลยไปซักเพียงไหน
ก็จะไม่มีวันเปลี่ยนใจ และจะรักเธอตลอดไป

ต่อให้พยายามเท่าไรก็ได้เท่านี้
ได้แค่นี้ ใกล้เพียงตัวแต่ไกลหัวใจ
แต่ต่อให้วันเวลาผ่านเลยไปซักเพียงไหน
ก็จะไม่มีวันเปลี่ยนใจ และจะรักเธอตลอดไป
ก็จะไม่มีวันเปลี่ยนใจ
และจะรักเธอจนลมหายใจสุดท้าย

Saturday, March 23, 2013

คุกเข่า



เพราะอะไรเธอจึงทิ้งฉันไป ฉันทำให้เธอผิดหวัง
ฉันทำให้เธอเจ็บช้ำมากมายขนาดไหน
ฉันรักเธอ มากมายเท่าไร เธอเองก็รู้ใช่ไหม
ว่าเธอน่ะมีความหมายกับฉันขนาดไหน
มากเท่าไร

ฉันกำลังขอร้องอ้อนวอนเธออย่าไป
ทิ้งตัวลงคุกเข่ากอดขาเธอเอาไว้
พนมสองมือขึ้นกราบกรานเธอโปรดอย่าไป
มันคงไม่มีประโยชน์ถ้าคนมันหมดใจ

แต่ถ้าตัวเธอยังรัก ยังห่วงใย
และถ้าอดีตของเรายังพอมีความหมาย
ได้โปรดอย่าจากฉันไป
ได้โปรดอย่าทำร้ายกันเลย

ฉันผิดไป แต่ไม่ได้ตั้งใจ
ต้นเหตุที่ฉันผิดพลั้ง มันจะไม่มีอีกครั้ง
ให้เธอโปรดมั่นใจ ฉันขอได้ไหม

ฉันกำลังขอร้องอ้อนวอนเธออย่าไป
ทิ้งตัวลงคุกเข่ากอดขาเธอเอาไว้
พนมสองมือขึ้นกราบกรานเธอโปรดอย่าไป
มันคงไม่มีประโยชน์ถ้าคนมันหมดใจ

แต่ถ้าตัวเธอยังรัก ยังห่วงใย
และถ้าอดีตของเรายังพอมีความหมาย
ได้โปรดอย่าจากฉันไป
ได้โปรดอย่าทำร้ายกันเลย

และหากว่าเธอยังรัก ยังห่วงใย
หากว่าเธอยังมีน้ำใจให้ฉันหน่อย
อย่าปล่อยให้ฉันใจน้อยคอยเรื่อยไป
และหากว่าฉันยังดีไม่พอ
ก็จะขอทำดีให้เธอได้เข้าใจ
ได้โปรดอย่าทำร้ายกันเลย

ฉันกำลังขอร้องอ้อนวอนเธออย่าไป
ทิ้งตัวลงคุกเข่ากอดขาเธอเอาไว้
พนมสองมือขึ้นกราบกรานเธอโปรดอย่าไป
มันคงไม่มีประโยชน์ถ้าคนมันหมดใจ

แต่ถ้าตัวเธอยังรัก ยังห่วงใย
และถ้าอดีตของเรายังพอมีความหมาย
ได้โปรดอย่าจากฉันไป
ได้โปรดอย่าทำร้ายกันเลย

ฉันกำลังขอร้องอ้อนวอนเธออย่าไป
ทิ้งตัวลงคุกเข่ากอดขาเธอเอาไว้
พนมสองมือขึ้นกราบกรานเธอโปรดอย่าไป
มันคงไม่มีประโยชน์ถ้าคนมันหมดใจ

แต่ถ้าตัวเธอยังรัก ยังห่วงใย
และถ้าอดีตของเรายังพอมีความหมาย
ได้โปรดอย่าจากฉันไป
ได้โปรดอย่าทำร้ายกันเลย

Sunday, March 3, 2013

ลมเปลี่ยนทิศ



ใบไม้หล่น เมื่อลมพัดผ่าน
เป็นสัญญานแห่งความผันเปลี่ยน
ทุกๆ สิ่งคือความหมุนเวียนไม่เที่ยงแท้
ทำทุกอย่างให้ดีที่สุด
เพียงเพื่อฉุดให้เธอไม่ไป
ในที่สุดก็คงต้องหยุดและยอมแพ้

ใจของคนหนอคน
ก็ไม่รู้จะห้ามยังไงให้ลมไม่เปลี่ยนทิศ
และชีวิตจะห้ามยังไงให้เธอไม่ไป ไม่มีทาง

เรามาไกลเท่านี้ก็ดีเหลือเกิน
ขอบใจนะที่เคยมีกัน
มันถึงเวลายอมรับความจริง
เรามาไกลเท่านี้ก็เกินที่ฝัน ตั้งเท่าไร
เมื่อชีวิตคือความเป็นไป
สุดท้ายก็ต้องจากกัน เท่านั้นเอง

ชีวิตหนึ่งกำลังเริ่มใหม่
ชีวิตหนึ่งกำลังว่างเปล่า
ความรู้สึกช่างทรมานและโหดร้าย
ทำได้เพียงแต่ยอมรับมัน
แม้ต้องเจ็บจะยอมเข้าใจ
คงไม่มีอะไรเหมือนเดิม อีกต่อไป

ใจของคนหนอคน
เมื่อสุดท้ายจะห้ามยังไง
สายลมย่อมเปลี่ยนทิศ
และชีวิตจะห้ามยังไง
ก็ต้องเปลี่ยนไป ไม่ต่างกัน

เรามาไกลเท่านี้ก็ดีเหลือเกิน
ขอบใจนะที่เคยมีกัน
มันถึงเวลายอมรับความจริง
เรามาไกลเท่านี้ ก็เกินที่ฝัน ตั้งเท่าไร
เมื่อชีวิตคือความเป็นไป
สุดท้ายก็ต้องจากกัน เท่านั้นเอง

ผ่านพบมาเพื่อจากกัน เท่านั้นเอง