Saturday, August 20, 2011

วังวน

วันที่ลางเลือน...
วันที่เหม่อลอยคว้าง...
เหมือนคนหมดทางไปต่อ...



บ่อยที่ในหัวใจ เหมือนได้ยินเสียงเธอ
และบ่อยที่นอนละเมอ
ยังเผลอเรียกเธออย่างเดิมซ้ำซ้ำ

แต่ก็รู้ว่าเธอนั้นไปไกลสุดฟ้า
และก็รู้ว่าเธอไม่มีวันคืน ย้อนมา
อยากจะทำตัวทำหัวใจ
ให้แข็งแรงเหมือนดังเดิม อีกครั้ง

จะต้องเป็นอย่างนี้...นานเท่าไร่
โอกาสที่มันจะหาย...มองไม่เห็นทาง
ติดอยู่ในวังวนที่ไร้ทางออก
เพราะว่ารักคำเดียว

แต่ก็รู้ว่าเธอนั้นไปไกลสุดฟ้า
และก็รู้ว่าเธอไม่มีวันคืน ย้อนมา
อยากจะทำตัวทำหัวใจ
ให้แข็งแรงเหมือนดังเดิม อีกครั้ง

จะต้องเป็นอย่างนี้...นานเท่าไร่
โอกาสที่มันจะหาย...มองไม่เห็นทาง
ติดอยู่ในวังวนที่ไร้ทางออก
เพราะว่ารักคำเดียว

No comments:

Post a Comment