Tuesday, December 4, 2012

เวลาไม่ช่วยอะไร




มันคือน้ำตา ที่ฉันยังคงเสียไป
มันคือหัวใจ ที่ยังคงไม่ได้กลับคืน
มันคือร่างกาย ที่ฉันสู้ทนหยัดยืน
รอวันและคืน รอหัวใจจะดีเหมือนเดิม
ผ่านมาเนิ่นนาน ไม่มีความหมาย
เพราะฉันยังคง เจ็บปวดเหลือเกิน
เวลาจะช่วยอะไร หากใจมันยังฝังจำ
ยังเตือนยังย้ำ ยังจำทุกคำที่ร่ำลา
ยังคงมองเห็น ภาพเธอจากไปจนลับตา
เวลาไม่เคย ลบความทรงจำ
ยังลืมไม่ลง และฉันยังทรมาน
ดังคำสาบาน ว่าจะรักเธอจนสิ้นใจ
ดังคำสัญญา ว่าฉันไม่ยอมเปลี่ยนใจ
พยายามเท่าไร ลืมเท่าไร
ยังคงเหมือนเดิม
ผ่านมาเนิ่นนาน ไม่มีความหมาย
เพราะฉันยังคง เจ็บปวดเหลือเกิน
เวลาจะช่วยอะไร หากใจมันยังฝังจำ
ยังเตือนยังย้ำ ยังจำทุกคำที่ร่ำลา
ยังคงมองเห็น ภาพเธอจากไปจนลับตา
เวลาไม่เคย ลบความทรงจำ
เวลาไม่เคย ลบความทรงจำ
คงจะเป็นเหมือนโดนคำสาป
ที่สั่งให้ยังรักเธอ จนตาย

No comments:

Post a Comment